Οι πτώσεις και οι εξάρσεις από την πλευρά του ψυλλιασμένου παρατηρητή...

Σίγουρα έχετε ακούσει πολλά για τις εξάρσεις. Ομοίως και για τις πτώσεις. Άλλος λέει ότι ισχύουν, άλλος λέει ότι δεν ισχύουν και σε κάθε περίπτωση άκρη δε βρίσκεις, αν δε διαλέξεις πλευρά στο σύγχρονο πόλεμο των αστρολόγων.
Τελικά όμως τι ισχύει; Είναι καταδικασμένοι όσοι έχουν τους πλανήτες τους σε πτώση και ευτυχισμένοι αυτοί που τους έχουν σε έξαρση; Ή άνθρακες ο θησαυρός;

Στο άρθρο αυτό εμείς δε θα μπούμε στο τριπάκι αυτής της ερώτησης, αλλά θα κάνουμε μία μεγαλοπρεπή ντρίπλα. Κάθε πλανήτης θα πούμε που βρίσκεται σε ένα ζώδιο κοιτάει σύμφωνα με την παραδοσιακή αστρολογία προς το χορηγό του. Δηλαδή, τι κάνει; Είναι σαν τον ηθοποιό που τον βάζεις να παίξει ένα ρόλο και λέει "ποιος ηθοποιός έπαιξε καλύτερα τον Άμλετ; Ο Λώρενς Ολιβιέ; Ε, λοιπόν σε αυτόν πρέπει να μοιάσω". Τώρα, αν ο ηθοποιός από φυσικού του όμως μοιάζει του Φούντα, όπως καταλαβαίνετε υπάρχει ένα πρόβλημα. Θα καταφέρει να μεταμορφωθεί σε Λώρενς Ολιβιέ; Μπορεί ναι, μπορεί όχι. Από τον ίδιο εξαρτάται. Όμως σε κάθε περίπτωση θα προσπαθήσει να του μοιάσει. Και σ' αυτόν τον πλανήτη που είναι χορηγός του, αλλά και στον πλανήτη που τυχόν έχει έξαρση στο ζώδιο που εκείνος βρίσκεται.

Έτσι, αν η Αφροδίτη μας είναι στον Κριό, ποια είναι τα πρότυπα που θα κληθεί να μοιάσει; Του Άρη, πολεμιστή και του ¨Ηλιου του μεγαλοπρεπή που έχει έξαρση στον Κριό. Άρα η Αφροδίτη, εκεί που ήταν ναζιάρα και καταφερτζού και μίλαγε μόνο όταν τη συνέφερε, τώρα θα πρέπει να ανοίγει το στόμα της και θα λέει ότι σκέφτεται και δε θα δίνει και δεκάρα τι λένε οι άλλοι γι' αυτήν. Αυτό είναι το μοντέλο. Θα το κάνει; Αυτό εξαρτάται από τον άνθρωπο που την έχει στο χάρτη του. Το ζητούμενο αυτό είναι πάντως.

Και πάμε τώρα και στην αντίθετη πλευρά. Γιατί μία θέση σε ένα ζώδιο δε σηματοδοτεί μόνο σε ποιον θα πρέπει να μοιάσουμε αλλά και ποιον θα πρέπει να αποφύγουμε. Δηλαδή, δε με ενδιαφέρει μόνο να παίξω τον Τζέημς Μποντ όπως τον έπαιξε ο Σων Κόννερυ, αλλά με ενδιαφέρει επίσης να μην παίξω σε καμία περίπτωση τον Τζέημς Μποντ όπως τον έπαιξε ο Τζώρτζ Λάζενμπυ. "Ο ποιος" θα με ρωτήσετε. Ε, αυτό, εννοώ κι εγώ... Σε καμμία περίπτωση...

Με την ίδια λογική λοιπόν των προτύπων προς μίμηση το ζώδιο μας δίνει και πρότυπα προς αποφυγή. Αν έχω για παράδειγμα Αφροδίτη στον Καρκίνο, θα πρέπει να την κάνω μητρική όπως λέει η Σελήνη και δοτική όπως λέει ο Δίας, αλλά παράλληλα σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να την κάνω άμεση, όπως λέει ο Άρης. Θα φάω το κεφάλι μου, έτσι. Πρέπει να αποφύγω την άμεση αντιπαράθεση όπως ο διάολος το λιβάνι. Αυτό είναι το σενάριο που πρέπει να παίξω στη θεατρική σκηνή του ωροσκοπίου κι από αυτό θα κριθώ...

Από αυτά βλέπετε ότι οι πτώσεις και οι εξάρσεις όπως και οι κυριαρχίες και οι αδυναμίες δεν είναι απλός ένας παράγοντας που αφορά τις θέσεις των πλανητών. Δεν κοιτάμε δηλαδή απλά το χάρτη και λέμε, α, η Αφροδίτη μου είναι στον Υδροχόο, δεν έχει κανένα τίτλο, τελειώσαμε. Όχι... Το πράγμα πάει παραπέρα... Πρέπει να δούμε και το ζώδιο (δηλαδή το σενάριο) που θα πρέπει να παίξει η Αφροδίτη ποιοι το έχουν παίξει καλά και πρέπει να τους μιμηθούμε και ποιοι υπήρξαν σκάρτοι και πρέπει να τους αποφύγουμε.

Έτσι στην περίπτωση της Αφροδίτης στον Υδροχόο, αν θεωρήσουμε τον Ερμή εκεί σε έξαρση, έχουμε μία Αφροδίτη που καλείται να τον μιμηθεί όπως βέβαια και τον Ουρανό, αλλά και τον Κρόνο. Από την άλλη όμως έχουμε κι έναν Ήλιο εκεί σε αδυναμία, επομένως αυτή η Αφροδίτη δε θα πρέπει σε καμία περίπτωση να το παίξει μεγαλοπρεπής. Αν είναι να παίξει το σενάριο που της έλαχε. Θα το καταφέρει; Αυτό είναι άλλο θέμα, και το κρίνει η ζωή...

Τι σημαίνει τώρα αυτό και για τους πλανήτες που είναι ήδη σε πτώση ή σε αδυναμία; Αν ο Άρης μου είναι στον Καρκίνο και έχω εκεί αδυναμία, ναι, σαν Άρης έχει πρόβλημα να εκφραστεί, όμως στο ίδιο ζώδιο έχει έξαρση ο Δίας. Αν πάρω λοιπόν σαν πρότυπο το Δία ( κι αν έχω και μία όψη Άρη / Δία στο χάρτη να με βοηθήσει και λίγο ) τι καλά που εκφράζεται ο Άρης μου σαν Δίας. Χαμπάρι κανένας δεν παίρνει τι συμβαίνει...

Το ίδιο κι αν έχω μία Αφροδίτη στον Κριό. Ωραία δεν είναι μία καλή Αφροδίτη, αλλά αν είναι σε σύνοδο με τον Ήλιο (πράγμα αρκετά σύνηθες) τι ζόρι τραβάμε; Μια χαρά υποστηρίζεται από τον πλανήτη στο ζώδιο της έξαρσης του οποίου φιλοξενείται. Γιατί, ως γνωστόν, μπορεί ως πιτσιρικάς εγώ να μην τα πήγαινα καλά στους καυγάδες, αλλά είχα δυνατό μεγάλο αδελφό, κι όταν έμπλεκα τον φώναζα και καθάριζε. Οπότε τώρα εσύ τι θες και ανακατεύεσαι...

Συμπέρασμα; Οι πτώσεις και οι εξάρσεις είναι χρήσιμες ως εργαλείο προτύπων. Μας δείχνουν ρόλους που παίχτηκαν καλά και ρόλους που παίχτηκαν χάλια. Μας δίνουν πρότυπα προς μίμηση και πρότυπα προς αποφυγή. Το τι θα κάνουμε όμως εμείς είναι δικό μας θέμα. Αν ξέρουμε να είμαστε καλοί ηθοποιοί μια χαρά θα επιβιώσουμε ακολουθώντας τα πρότυπα του ζωδίου μας. Αν όμως δεν είμαστε ευέλικτοι, δε μας βλέπω να μπαίνουμε στη δραματική σχολή. Πάμε για μεταξεταστέοι...

Απλό και υπέροχο!