Η αλλαγή του χρόνου κι ο αέναος κύκλος των φόβων και των προσδοκιών

Στο επάγγελμα του αστρολόγου μας κάνει και χαμογελάμε καμιά φορά η εποχή των Χριστουγέννων. Εποχή αρκετής δουλειάς για τους περισσότερους από μας, είναι όμως συνάμα και εποχή φόβων και προσδοκιών για τους ανθρώπους. Φόβων και προσδοκιών που δείχνουν να εναλλάσσονται καμιά φορά σε ένα παιχνίδι αυτοεκπληρούμενης προφητείας. Αν και δε μας συμφέρει ίσως επαγγελματικά, θα άξιζε ίσως να βλέπουμε κάθε χρόνο και τις περσινές μας προβλέψεις. Όχι τόσο για να δούμε αν πέσαμε μέσα, όσο για να χαμογελάσουμε από τον κύκλο της υπερβολής και της μη εκπλήρωσης πολλών από τις ίδιες τις δικές μας προβλέψεις.

Έτσι με την είσοδο του Κρόνου στο Ζυγό, προβλέπαμε όλοι δυσκολίες διαπραγματεύσεων. Προβλέπαμε διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διαζύγια και πολλούς χωρισμούς. Η Ευρωπαϊκή Ένωση όμως ως τώρα επέζησε, αν και δε μας αρέσει και πολύ η πορεία που παίρνει. Και οι γάμοι και οι σχέσεις δείχνουν παραδόξως να αντέχουν, ακόμα και κάποιοι που κλονίστηκαν τον περσινό Αύγουστο, ίσως γιατί κανείς δεν υπολόγισε ότι ο Ζυγός αργεί να πάρει αποφάσεις, και η οικονομική κρίση δεν βοηθάει στα μεγάλα άλματα.

Με τη σύνοδο Δία/Ουρανού περιμέναμε επίσης μεγάλες αναταραχές. Εύνοια στο συνδικαλιστικό κίνημα (ή άνοδο της ριζοσπαστικής Δεξιάς, όπως είχαν προβλέψει κάποιοι άλλοι από μας). Τελικά μάλλον ένα γιαλατζί ριζοσπαστισμό είδαμε, που περιορίστηκε στην ανάρτηση σημαιών στην Ακρόπολη, ενώ η ριζοσπαστική Δεξιά φαίνεται να αναλώνει την ενέργεια της στη διενέργεια ελεύθερων πτώσεων για να συναγωνιστεί τους τηλεοπτικούς μνηστήρες.

Το ΤΑΥ του Αυγούστου ήταν η τελευταία ίσως από τις μεγάλες μας «απογοητεύσεις». Αν και ξεκατινιαστήκαμε, μαθευτήκαμε και μας άκουσαν οι γειτόνοι, τρεις μήνες μετά, μας φαίνονται τόσο μακρινές οι συναισθηματικές ταυτίσεις της εποχής και φαίνεται να λειτουργούμε τόσο σε άλλο κλίμα.

Τελικά τι είδους όντα είμαστε εμείς οι άνθρωποι; Έχουμε τόσο αδύναμη συναισθηματική μνήμη; Είναι τόσο σημαντικά τα γεγονότα που συμβαίνουν που να πρέπει όντως να τα φοβόμαστε; Κι όσον αφορά εμάς τους αστρολόγους, τι νόημα έχουν οι ετήσιες (καταστροφολογικές μας και μη) προβλέψεις;

Ίσως το νόημα είναι απλά να περάσουμε καλά τις γιορτές μας, ξεφυλλίζοντας τα (lifestyle πλέον) αστρολογικά μας περιοδικά. Ή να τα πάρουμε μαζί στο κομμωτήριο να τα συζητήσουμε με τις φιλενάδες. Μπορεί όμως πίσω από όλα αυτά να υπάρχει κι ένα άλλο νόημα, που δεν το βλέπουμε. Αυτό που θα συμβεί πραγματικά και (συνήθως) θα περάσει απαρατήρητο.

Ο Δίας στον Κριό για παράδειγμα, ίσως να μην είναι αυτός που θα φέρει τις μεγάλες ανατροπές στη συνεχόμενη σύνοδο του με τον Ουρανό. Ίσως απλά να σημαίνει ότι περιουσίες που ήταν στα χέρια ενός (ή πολλών) για κάποια χρόνια, περάσουν αβλεπί στην ιδιοκτησία άλλων, χωρίς να ανοίξει μύτη. Ίσως ευνοεί τα μεγάλα άλματα και το επιχειρηματικό θράσος. Ίσως θαυμάσουμε σε λίγο καιρό επιχειρηματίες που θα αναδειχθούν στο κλίμα του Μαρτίου μεταξύ των όψεων του Δία/Πλούτωνα και του Δία/Κρόνου.

Ο Πλούτωνας πάλι που φοβόμαστε ότι θα γκρεμίσει τις δομές μας ίσως τελικά να μην είναι και τόσο ολοκληρωτικός. Ίσως απλά να μας κάνει να δουλεύουμε πιο σκληρά για να πληρώσουμε τα δάνεια του σπιτιού μας. Ή να αγοράσουμε ένα μηχανάκι και να αφήσουμε στην άκρη το αμάξι που καίει πολύ βενζίνη. Από το καλοκαίρι μάλιστα με τον Δία στον Ταύρο θα προσκυνάμε όλοι ίσως στο όνομα της αποταμίευσης. Και δε θα θυμόμαστε καν ότι ένα χρόνο πριν μιλούσαμε για πιστωτικές κάρτες.

Ένα νέο τετράγωνο θα μας απασχολήσει στις διακοπές αυτή τη φορά μεταξύ Ουρανού και Πλούτωνα (και με τη συμμετοχή του Άρη). Έχοντας πλέον την περυσινή προϋπηρεσία, ίσως πια να μπορέσουμε να χαμογελάσουμε πιο συγκαταβατικά στις κοινωνικές νόρμες της εποχής. Ίσως να μην κοροιδέψουμε πλέον την κυρία του Κολωνακίου που θα εθεαθεί ιγκόκνιτο σε ερημικό νησί με το άφραγκο παλικάρι της γειτονιάς.

Ίσως εκτιμήσουμε καλύτερα την αξία της μίας βραδιάς, ειδικά μέσα στους οικονομικούς περιορισμούς που μας κρατάνε σε καταστάσεις που δεν μπορούμε να ξεφύγουμε. Ίσως εκτιμήσουμε καλύτερα τους φίλους, καθώς θα μοιραζόμαστε κοινές εμπειρίες που οι γονείς μας ούτε θα τολμούσαν ηθικά να αποδεχθούν. Όσοι από μας ξέρουμε Αστρολογία καταλαβαίνουμε.

Και χαμογελάμε, γιατί μετά από χρόνια θα έχουμε πολλές ιστορίες να διηγιόμαστε.

Καλή Χρονιά λοιπόν για όλους εσάς κι εμάς και Ό,τι Επιθυμείτε…

To άρθρο είχε δημοσιευτεί πέρυσι τέτοια εποχή στο astrology.gr και νομίζουμε ότι παραμένει ακόμα επίκαιρο.